Pakketadvies sluisgeneesmiddel pralsetinib (Gavreto®) voor de behandeling van niet-kleincellige longkanker (NSCLC)
Zorginstituut Nederland heeft beoordeeld of het geneesmiddel pralsetinib (Gavreto®) vergoed kan worden uit het basispakket van de zorgverzekering. Pralsetinib kan worden toegepast bij de behandeling van bepaalde patiënten met niet-kleincellige longkanker (NSCLC). Vanwege de te verwachten hoge kosten heeft de minister pralsetinib voor deze aandoening in de ‘sluis voor dure geneesmiddelen’ geplaatst. Het Zorginstituut adviseert de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) om pralsetinib voor de genoemde indicatie niet op te nemen in het verzekerde pakket.
Aandoening waarvoor vergoeding wordt aangevraagd
Longkanker is de aanwezigheid van een kwaadaardig gezwel in de longen. Globaal is longkanker onder te verdelen in 2 vormen: kleincellig en niet-kleincellig. NSCLC is niet-kleincellige longkanker. Bij NSCLC groeien de cellen meestal langzaam. De tumor kan al jaren in het lichaam zitten voordat de diagnose komt. In de helft van de gevallen is de longkanker als die wordt ontdekt al uitgezaaid via de lymfevaten of via het bloed.
Pralsetinib (Gavreto®)
Pralsetinib kan worden toegepast als monotherapie voor de behandeling van volwassen patiënten met rearranged during transfection (RET)-fusie-positief gevorderd niet-kleincellige longkanker. Het gaat om patiënten die niet eerder zijn behandeld met een RET-remmer. RET-fusie-positief betekent dat de longkanker is ontstaan door een fusie van het RET-gen met een ander gen, waardoor een tumor kan ontstaan. Bij NSCLC komt een RET-fusie voor bij ongeveer 1 à 2% van de patiënten.
Advies van het Zorginstituut
Het Zorginstituut adviseert de minister om pralsetinib niet op te nemen in het verzekerde pakket voor de genoemde indicatie. Ondanks dat de data veelbelovend zijn, voldoet pralsetinib bij de genoemde indicatie niet aan de stand van de wetenschap en praktijk.
Sluis voor dure geneesmiddelen
De minister heeft pralsetinib in de ‘sluis voor dure geneesmiddelen’ geplaatst. Geneesmiddelen die in het ziekenhuis worden gebruikt, noemen we intramurale geneesmiddelen. Nieuwe intramurale geneesmiddelen worden meestal zonder bijzondere (prijs)afspraken toegelaten tot het basispakket van de zorgverzekering.
Als nieuwe middelen veel kosten, kan de minister van VWS besluiten om deze tijdelijk uit het basispakket te houden en in de ‘sluis voor dure geneesmiddelen’ te plaatsen. Dit betekent dat het middel pas voor vergoeding vanuit het basispakket in aanmerking komt, als:
- het Zorginstituut een positief pakketadvies heeft uitgebracht;
- er afspraken zijn gemaakt voor gepast gebruik van het middel;
- succesvol met de fabrikant over prijsverlaging is onderhandeld.
De Wetenschappelijke Adviesraad (WAR) adviseert het Zorginstituut bij het uitbrengen van een pakketadvies. De minister besluit uiteindelijk of het middel wel of niet uit het basispakket van de zorgverzekering wordt vergoed.