Nieuwe mogelijkheden voor zorg in de eigen omgeving
Om thuis te kunnen blijven wonen, hebben bepaalde groepen patiënten specifieke zorg in de eigen omgeving nodig. De conclusie van Zorginstituut Nederland dat deze zorg onder de Zorgverzekeringswet valt, maakt dit mogelijk.
Van intramuraal naar zorg in de eigen omgeving
Tot voor kort verbleef een groot deel van de mensen met dementie, MS, Parkinson, niet-aangeboren hersenletsel en mensen met een verstandelijke beperking in een verpleeghuis (intramuraal). Het huidige beleid is er op gericht om mensen zo lang mogelijk in de eigen omgeving te laten blijven wonen. Op een verantwoorde manier en met behoud van kwaliteit van leven.
Bij de specifieke zorg die dit mogelijk moet maken, spelen de specialist ouderengeneeskunde en de arts voor verstandelijk gehandicapten een belangrijke rol. Deze zorg richt zich ook op het leren omgaan met beperkingen en de zelfredzaamheid van de patiënt. Ook de mensen rondom de patiënt (de mantelzorg) worden betrokken. De genoemde professionals werken momenteel nog vaak binnen instellingen. Het is belangrijk dat deze zorg in de eerste lijn beschikbaar is (extramuraal), dicht bij de mensen waar het om gaat.
Vergoeding vanuit de Zorgverzekeringswet
Momenteel wordt deze extramurale zorg nog vergoed door middel van een subsidieregeling. Op basis van een analyse van patiëntengroepen, de specifieke zorgvragen, interventies en behandeldoelen, concludeert het Zorginstituut dat de ‘extramurale behandeling’ onder de Zorgverzekeringswet kan vallen. Dat deze specifieke zorg onder de Zorgverzekeringswet valt, betekent niet dat deze zorg meteen geleverd kan worden vanuit deze wet. Daarvoor moet de zorg voor verschillende indicaties nog verder worden omschreven. Voor de zorg moet nog een bekostigingstitel opgesteld worden en moeten gespecialiseerde zorgverleners in de eerste lijn ook echt beschikbaar zijn.