GVS-advies tezepelumab (Tezspire®) voor de behandeling van patiënten vanaf 12 jaar met ernstig astma
Zorginstituut Nederland heeft beoordeeld of tezepelumab (Tezspire®) opgenomen kan worden in het Geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS). Dit medicijn kan worden gebruikt voor de behandeling van bepaalde patiënten met ernstig ongecontroleerd astma. Het Zorginstituut adviseerde de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in augustus 2023 om tezepelumab op te nemen op bijlage 1B van het GVS. In december 2023 adviseerde het Zorginstituut een nadere voorwaarde voor vergoeding van het medicijn. De nadere voorwaarde voor vergoeding komt op bijlage 2 van het GVS.
Download 'GVS-advies tezepelumab (Tezspire®) voor de behandeling van patiënten vanaf 12 jaar met ernstig astma - december 2023'
Download 'GVS-advies tezepelumab (Tezspire®) voor de behandeling van patiënten vanaf 12 jaar met ernstig astma - augustus 2023'
Aandoening waarbij het middel kan worden toegepast
Tezepelumab is een medicijn dat als aanvullende onderhoudsbehandeling wordt gebruikt. Het kan worden gebruikt bij patiënten vanaf 12 jaar met ernstig astma dat onvoldoende onder controle is, ondanks hoog gedoseerde inhalatiecorticosteroïden in combinatie met een ander medicijn als onderhoudsbehandeling.
Astma is een chronische longziekte. Bij astma zijn de luchtwegen overgevoelig en trekken de spiertjes rond de longbuisjes bij sommige prikkels samen. Mensen met astma voelen zich hierdoor kortademig, moeten hoesten of gaan piepend ademen. Soms komt een ziekenhuisopname voor. Ernstig astma is met medicijnen moeilijk onder controle te houden. Met ernstig astma bedoelen we als patiënten minstens 2 exacerbaties (longaanvallen) per jaar hebben, ondanks het gebruik van 1 of meerdere inhalatoren met luchtwegverwijders of ontstekingsremmers.
Advies van het Zorginstituut
Het Zorginstituut adviseerde de minister van VWS in augustus 2023 om tezepelumab op te nemen in bijlage 1B van het GVS. In december 2023 adviseerde het Zorginstituut een nadere voorwaarde voor vergoeding van het medicijn. De nadere voorwaarde voor vergoeding komt op bijlage 2 van het GVS.
Geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS)
Tezepelumab (Tezspire®) is een extramuraal geneesmiddel. Extramurale geneesmiddelen zijn medicijnen voor thuisgebruik, die op recept van een arts verkrijgbaar zijn bij de apotheek. Ze worden alleen vergoed uit het basispakket van de zorgverzekering als ze in het GVS staan. De hoogte van de vergoeding hangt af van de lijst waarop ze staan. Onderling vervangbare geneesmiddelen worden geclusterd op bijlage 1A. Hiervoor kan een vergoedingslimiet gelden. Unieke geneesmiddelen komen op bijlage 1B. Hiervoor geldt geen vergoedingslimiet. Er kunnen ook nadere voorwaarden gelden voor vergoeding. Dan komt een medicijn ook op bijlage 2.
De Wetenschappelijke Adviesraad (WAR) adviseert het Zorginstituut bij de beoordeling. Op basis van de beoordeling stuurt het Zorginstituut een advies aan de minister van VWS. De minister neemt de uiteindelijke beslissing om het medicijn wel of niet te vergoeden uit het basispakket van de zorgverzekering.
Bekijk het filmpje voor meer uitleg over hoe wij de beoordeling van geneesmiddelen aanpakken.
Iedereen in Nederland betaalt mee aan de gezondheidszorg. Zorginstituut Nederland waakt erover dat die zorg goed én betaalbaar blijft.
Komt er bijvoorbeeld een nieuw medicijn op de markt, dan beoordelen wij of het vergoed moet worden uit het basispakket. We geven daarover advies aan de minister voor Medische Zorg.
Die beoordeling gaat zo:
Als een medicijn is goedgekeurd kan de fabrikant een aanvraag bij ons doen voor toelating tot het basispakket. Zodra we alle informatie en wetenschappelijke onderzoeken hebben ontvangen, gaan we aan de slag.
We beantwoorden vragen als:
- Hoe ernstig is de ziekte?
- Hoe goed werkt het medicijn?
- Bij welke groep patiënten?
- En, wat kost het ten opzichte van wat het oplevert voor de patiënt?
Als er al een medicijn voor de ziekte is, dan vergelijken we ze met elkaar.
Soms blijkt tijdens de beoordeling dat er onzekerheid is over hoe lang de ziekte wegblijft. Of dat het niet bij alle patiënten lijkt te werken. We adviseren dan over wie het medicijn moet krijgen.
Soms is het medicijn heel duur. Vergoeding hiervan kan dan ten koste gaan van zorg voor andere patiënten. We adviseren dan om over de prijs te onderhandelen.
Bij de beoordeling betrekken we patiëntenorganisaties, dokters en zorgverzekeraars. En we krijgen advies van twee onafhankelijke commissies:
de Wetenschappelijke Adviesraad en de Adviescommissie Pakket.
We wegen alle feiten en onzekerheden tegen elkaar af in ons advies. De minister besluit uiteindelijk of het medicijn vergoed wordt uit het basispakket.
Zo besteden we het geld voor de zorg, waar iedereen aan meebetaalt, aan goede medicijnen die het geld waard zijn.